Malta - pielęgniarka Morza Śródziemnego

W czasie I wojny światowej Malta (stanowiąca część Imperium Brytyjskiego) nie była bezpośrednio objęta działaniami wojennymi. Owszem maltańczycy służyli w jednostkach brytyjskich i walczyli po stronie Ententy, jednak działania te nie dotyczyły terytorium wysp. Mimo to Malta właśnie w czasie trwania tej wojny uzyskała przydomek "Pielęgniarki Morza Śródziemnego".

Kiedy pod koniec 1914 roku wojska Francuzi i Anglicy rozpoczęli planowanie operacji desantowej na półwyspie Gallipoli w Turcji musiano znaleźć miejsce, które stanowiło by zaplecze medyczne dla tych działań. Na jedno z takich miejsc wybrano oddaloną o ponad 1000 km Maltę (około 1150 w linii prostej i co najmniej 1300 drogą morską).

Początkowo wyspa dysponowała tylko kilkoma szpitalami dla wojska Cottonera Military Hospital, Mtarfa Barracks Hospital, St Julian’s Forrest Hospital i Valletta Station and Military Families Hospital. Oprócz nich działał również niewielki szpital na Gozo szpital Królewskiej Marynarki Wojennej w Bighi. Jednak nie były one w stanie pomieścić takiej ilości rannych jaka zaczęła wkrótce napływać na Maltę. Zaczęto w związku z tym rozbudowę "sieci" szpitali.

Lądowanie sił Ententy na półwyspie Gallipoli rozpoczęło się 25 kwietnia 1915 roku, a już 10 dni później (4 maja) na Maltę przybył pierwszy transport rannych (600 osób). W kolejnych dniach przybywały kolejne transporty (około 2000 rannych tygodniowo). Jak się okazało rozwój wydarzeń w Turcji przerósł chyba wszelkie przewidywania służb wojskowych i medycznych. W czasie trwania Bitwy o Gallipoli na Maltę trafiło blisko 58 000 rannych. Nie był to jednak koniec. Oprócz walk w Turcji państwa Ententy rozpoczęły działania wojskowe w Grecji gdzie utworzony został front w rejonie Salonik. Z walk w tym rejonie na Maltę trafiło kolejne 78 000 rannych. Nic więc dziwnego, że wyspa nazwana została "Pielęgniarką Morza Śródziemnego".

Na zakończenie jeszcze kilka danych statystycznych.

  • W czasie trwania I wojny światowej na Maltę przybyło około 136 000 rannych, przy czym populacja wysp wynosiła w 1914 roku około 220 000 osób.
  • W 1914 roku na Malcie działało 6 szpitali wojskowych, w szczytowym okresie było ich 27 (styczeń 19 16 roku).
  • Szpitale mogły przyjąć nawet 25 000 rannych (tyle było przygotowanych łóżek w szpitalach w kwietniu 1917 roku).
  • Największa ilość rannych jaka przybyła na wyspę jednego dnia to prawie 21 000.